[Kanchanadasan]

யுனிகோடில் ஏன் எழுத வேண்டும் - உமர்

யுனிகோடைப் பற்றி "வேண்டும்" - "வேண்டாம்" என்று சிலர் பேசிக் கொள்ளும் போது சாமானிய பயனர் 'தலைக்கு மேலே ஏதோ பறப்பதைப் போல்' குழம்பி நிற்பதை காண முடிவதுடன் இது என்ன புது வம்பு என்று ஒதுங்கி நிற்பதையும் பார்க்க இயலுகிறது. இந்த கட்டுரையின் நோக்கம். யுனிகோடைப் பற்றி முடிந்த வரை எல்லாவற்றையும் எளிய முறையில் அறியத் தருகிறது.

ஒராண்டிற்கும் மேலாக யுனிகோடில் எழுதவேண்டும் என்ற குரல் எழுந்தாலும் உனடியாக அது செயல்பாட்டிற்கு வர இயலவில்லை. என்றாலும் தொடர்ந்து வலைப்பக்கங்கள் யுனிகோடில் வரத்துவங்கின. குறிப்பாக, வலைப் பதிவுகள் யுனிகோடில் அதிகம் வரவே செய்தன. சிலர் யுனிகோடில் எழுதவேண்டும் என்று எண்ணாவிட்டாலும் கூட, வலைப்பதிவுகளை துவங்கும்போது அவை யுனிகோடிலேயே அமைந்தன. பலர் யுனிகோடை விட்டு ஒதுங்கி இருந்தற்கு பல்வேறு காரணங்களை காண முடிகிறது. தமிழில் எழுதுபவர்கள் பெரும்பலும் தமிழ் குழுக்களுக்கு மின்னஞ்சல் எழுதுபவர்களாக இருப்பதால் நடைமுறையில் இருக்கும் திஸ்கி முறையிலிருந்து யுனிகோடிற்கு மாறும்போது சந்திக்கும் சில சிக்கல்கள் பல்வேறு எண்ணங்களை அவர்களிடையே தூண்டிவிடுகிறது.

1. இது ஏதோ புதிதாக இருக்கிறதே, நாம் "கற்றுக் கொள்ள" கடினமாக இருக்குமோ?

2. இதுவரை தற்போதுள்ள குறியீடுகளில் அஞ்சல்களை வலைப்பக்கங்களை பரிமாறிக் கொண்டிருந்தோமே என்ன குறைந்துவிட்டது?

3. யுனிகோடைப் பற்றி அடிதடி நடந்து கொண்டிருக்கிறதே இதில் ஏன் மாட்டிக்கொள்ள வேண்டும்?

4. யுனிகோடு இடத்தை அடைக்குமாமே - என் "பட்ஜட்டுக்கு" இது ஒத்துவராது.

5. தரவு தளங்களில் சொற்களை வரிசைப் படுத்துவது போன்றவை சிக்கலாமே? சிக்கலில் ஏன் நாம் மாட்டிக்கொள்ள வேண்டும்?

6. எல்லாம் முடிந்து ஒரு வழிக்கு வரட்டும். நாம் மெல்ல அந்த நீரோட்டத்தில் கலந்து கொள்ளுவோம்.

இவையன்றி windows 98 வைத்திருக்கும் பலர் ஏதாவது யுனிகோடு எழுத்துக்களை எழுதிப் பார்த்தாலோ அவை கொக்கிகளாக வந்து பயமுறுத்துவதும் ஒரு காரணம்.

இங்கு யுனிகோடைப் பற்றி எழுதும்போது தோன்றும் சிக்கல்கள் உட்பட எல்லாவற்றையும் பற்றிப் பேசப்போகிறோம். குறிப்பாக மின்னஞ்சல் எழுதுவது பற்றியும் பேசப்போகிறோம்.

"யுனிகோடில் எழுத வேண்டும்" என்று ஓயாது சிலரால் கூறப்படுவததை சற்று ஏலனத்தோடும் எரிச்சலோடும் பார்க்கும் சிலரிடம் நான் கேட்கும் ஒரே கேள்வி இதுதான்: நீங்கள் பிரயத்தனப் பட்டு படைக்கும் ஆக்கங்கள் காற்றோடு கரைந்து போகட்டும் நன்று நினைப்பீர்களா அல்லது சில காலங்களுக்குப் பின்னரும் அவை பயன்பட வேண்டும் என்று நினைப்பீர்களா? நீங்கள் இரண்டாவது

பதிலைத்தான் தருவீர்கள் என்று நம்புகிறேன். அப்படியானால் நீங்கள் உங்களையும் அறியாமல் யுனிகோடிற்கு பச்சைக் கொடி காட்டுபவர் என்றுதான் பொருள்.

யுனிகோடு என்பது புதியதா? நமக்குப் புதியதாகத் தோன்றலாம். ஆனால் அதற்கு கிட்டத்தட்ட வயது 13 க்கும் மேல் ஆகிறது. 1991 ஆண்டுதான் அதன் துவக்கம். சரி, ஒரு இயல்பான ஐயம் நம்மிடையே தோன்றியிருக்க வேண்டுமே? தமிழில் எழுதும்போது மட்டும்தான் இந்த யுனிகோடு வந்து குறுக்கே நிற்கிறது. ஆங்கிலத்தில் எழுதும்போது ஒரு சத்ததையும் காணோமே? அப்படியானால் ஆங்கிலத்திற்கும் யுனிகோடிற்கும் தொடர்பில்லையா? நிச்சயம் உண்டு.

அப்படியானால் எழுதும்போது நாம் கவலைப் படுவதில்லையே? காரணம் இருக்கிறது. யுனிகோடில் ஆங்கில எழுத்துக்கள் முதல் 128 இடங்களுக்குள் அடங்கிவிடுகின்றன. ஆங்கில ASCII எழுத்துக்களின் அதே இடத்தை யுனிகோடிலும் பெற்றுக் கொண்டதால் பிரச்சினை எழுவதில்லை.

ஆனால் கதை அத்தோடு முடிந்துவிடவில்லை. புதிய அறிவியல் குறியீடுகள், கணிதக் குறியீடுகள் போன்றவற்றைக் குறிக்க புழக்கத்திலிருக்கும் எட்டு பிட் போதுமானதாக இல்லை. எனவே இம்மதிரியான குறியீடுகள் மற்றும் எழுத்துக்கள் அகிலத்திற்கு பொதுவானதாக, என்றும் எப்போதும் கையாளக் கூடியனவாக அமைய வேண்டியது தேவையாகி விட்டது. உலகில் பலவகையான கணினிகள், அவற்றில் பலவகையான குறியீடுகள் இருப்பதை நாம் அறிவோம். அவை குறுகிய வட்டத்திற்குள் கையாளப் படும்போது சிக்கல்கள் வருவதில்லை. ஆனால் உலகலாவிய தொடர்பு என்று வரும்போது பொதுவான ஒரு குறியீடு தேவையாகிறது. இப்போது நாம் கையாளும் திஸ்கி, டாம், டாப் போன்றவை எல்லாம் முன்பு குறிப்பிட்ட எட்டு பிட் வட்டத்திற்குள் சுழன்று வருபவைதான். இப்படி தங்கள் எண்ணத்தில் தோன்றிய படியெல்லாம் எழுத்துக்களை மாற்றி ஆளாளுக்கொரு குறியீட்டினை வைத்திருப்பதைக் காண்கிறோம். மளையாளத்தில்

ஒருவர் தன் மொழி எழுத்துக்களைக் கொண்டுவர எண்ணினால் நாம் தமிழில் என்ன வேலையைச் செய்தோமோ அவ்வாறே 256 கட்டங்களுக்குள் இருப்பவைகளைக் களைந்து விட்டு மலையாள எழுத்துக்களைப் புகுத்திக் கொள்வார். தமிழில் எழுத்தப்பட்ட ஆக்கமொன்றை மலையாள நண்பர் அவர் எழுத்துருவைக் கொண்டு பார்த்தால் மலையாளய எழுத்துக்களையே அதில் காண்பார். அவை சொற்றொடர்களாக இருக்காது என்பது வேறு விடயம். இப்படி நிகழ்வதற்குக் காரணம் எல்லோரும் அந்த எட்டு பிட் 256 பகுதிகள் வட்டத்திற்குள் சுழலுவதுதான்.

சரி, இப்படியெல்லாம் நிகழக்கூடாதென்றால் என்ன செய்ய வேண்டும்? ஒவ்வொரு மொழியிலும் உள்ள எழுத்துக்கள் தனித்தன்மை கொண்டதாக அமையவேண்டும். மொழி வாரியாக தனித்தன்மை கொண்டதாக இருந்தால் மட்டும் போதாது. ஒவ்வொரு எழுத்து வாரியாகவும் தனித்தன்மை கொண்டதாக இருக்கவேண்டும்.

அதாவது உலகிலுள்ள எழுதப்படும் ஒவ்வோர் எழுத்திற்கும் தனித்தனியான எண்கள் தரப்பட வேண்டும். உலகின் எந்த மூலையிலும் எந்தக் கணியிலும் அந்த எண் குறியீடு குறிக்கப்பட்டால் அந்த குறிப்பிட்ட எழுத்துத் தோன்ற வேண்டும் - அந்தக் கணினி எந்த மொழியில் பயன்படுத்தப் பட்டாலும் சரியே; எந்த இயக்கு தளத்தில் பயன்படுத்தப் பட்டாலும் சரியே; என்ன மென்பொருள் பயன்படுத்தினாலும் சரியே.

சரி, யுனிகோடு என்பது ஒவ்வொர் எழுத்திற்கும் அலாதியான எண்கள் கொடுக்கப்படும் ஒரு முறை என்று தெரிகிறது. வேறு என்ன சிக்கல்? ஒரு மொழி எழுத்துக்களை அடக்க 256 இடங்கள் சிறு இடம் போதுமானதாக இருந்தது. இப்போது உலகில் எழுதப்படும் எல்லா மொழிகளிலும் உள்ள எழுத்துக்களை ஒரே இடத்தின் கீழ் கொண்டு வருவதென்றால் ஒரு பெரிய இடம் தேவைப் படும் அல்லவா? இது ஒரு சிக்கல்தான். ஒரு சிறிய குடும்பத்திற்கு சிறிய வீடென்றால் அதன் பராமரிப்பு எளிதல்லவா? நிறையக் குடும்பங்கள்

ஒன்று சேர்ந்து ஒரு பெரிய மாளிகையை வாடகைக்குப் பிடித்துக் கொண்டது மாதிரியான ஒரு விடயம் இது. ஆக, எதோ ஒரு கூடுதலான ஒரு விலையைக் கொடுக்க வேண்டியிருக்கும்.

ஒவ்வொரு எழுத்தையும் 16 பிட் வடிவில் குறிக்கவேண்டியிருக்கும். விளைவு? அது அடைத்துக் கொள்ளும் இடம். அதாவது, இந்த யுனிகோடு குடையின் கீழ் வரும் ஒவ்வொரு எழுத்திற்கும் 16 பிட் ஒதுக்கியாகவேண்டும். இது கொள்ளளவைப் பற்றிக் கவலைப் படுவோரிடையே சிந்தனையை தூண்டுகிறது.

இணையப் பக்கங்களில் UTF8 என்ற ஒன்று அடிக்கடி பேசப் படுகிறதே, அது என்ன? அதுதான் இந்த யுனிகோடை இணையத்திற்கு ஏற்றதாக மாற்றித் தரும் ஒரு குறியீடு. Unicode Transformation Format எனப்படும் யுனிகோடு குறியீடுகளின் ஒரு வகைதான் இது. UTF32, UTF16, UTF8 என்ற வகைகள் இருந்தாலும் UTF8 வகைதான் இணையத்தில் பாவிக்கப்படுகிறது. இது யுனிகோடு எழுத்துக்களை எட்டு பிட்டு வரிசையாக உரு மாற்றுகிறது. எட்டு பிட் அதாவது ஒரு பைட் என்பது கணினிகளிடையே உரைவகைகளை பரிமாறிக்கொள்ளும் அமைப்பாக இருப்பதால் UTF8 முறை உகந்ததாக இருக்கிறது. எழுதின் அமைப்பிற்கொப்ப எட்டின் மடங்காக அதாவது 8 அல்லது 8+8 அல்லது 8+8+8 ஆக இணைய வழியில் பரிமாறிக் கொள்ள இது உதவுகிறது. ஆக, அடிப்படை யுனிகோடோடு ஒப்பிடும்போது இந்த முறை "சற்று" சிக்கனம்தான்.

இனி யுனிகோடில் தமிழின் நிலை பற்றி ஆதங்கப் படுவோரின் கருத்தைப் பற்றிப் பார்ப்போம். சிறு வயதில் கேள்வி ஒன்று கேட்பார்கள்: தமிழில் எத்தனை எழுத்து? 247 என்பதுதான் பலருக்கும் சொல்லிக்கொடுக்கப்பட்ட பதில். ஆனால் இல்லை; மெய்யெழுத்து 18, உயிரெழுத்து 12 ஆய்தம் 1 - ஆக 31 என்று சொல்வோரும் உண்டு. யுனிகோடில் "கிட்டத்தட்ட" இரண்டாவது வகைதான் கையாளப் பட்டிருக்கிறது. இதன் அமைப்பு அகர வரசையில் இல்லை என்பதுதான் பெருங்குறை. காரணம் ஒரு தரவை எளிதாக வரிசைப் படுத்த எழுத்துக்களின் அமைப்பு அடிப்படையிலேயே அவ்வாறு ஆங்கிலத்தில் A,B,C,D... என்றிருப்பதுபோல் இருந்தால் எளிதாக கணினி நோக்கில் சொல்லப்போனால் எடுத்துக் கொள்ளும் நேரம் குறைவாக இருக்கும் வரிசைப் படுத்த இயலும். மேலும் அத்துனை எழுத்துக்களுக்கும் இடம் ஒதுக்கப் பட்டிருந்தால் தரவு தளங்களில் கையாள்வதற்கும் தேடு பொறிகளில் தேடுவதற்கும் ஏதுவாக இருக்கும். இம்மாதிரியான சிக்கல்கள் சீன மற்றும் தெற்காசிய மொழிகளுக்கு வந்த போது அவர்கள் போராடிப் பெற்றார்கள். அந்த நிலையில் நாமும்

உறுதியாக இருக்க வேண்டும் என்பதுதான் ஆதங்கப் படும் இவர்களின் வாதம். இது விடயத்தில் தும்பை விட்டுவிட்டாதகவே தோன்றுகிறது. வாலைப் பிடிக்கவும் வெகுதூரம் ஓட வேண்டியிருக்கிறது.

இதற்காக யுனிகோடில் எழுதாமல் இருக்கலாமா? கூடாது என்பதுதான் என் கருத்து.

தற்போதைய யுனிகோடைப் பற்றி தருக்கிப்பவர்கள் யுனிகோடு எதிர்ப்பாளர்கள் என்று எண்ணுவதற்கில்லை. அதைச் செயல்படுத்திய விதத்தில்தான் முரண்படுகிறார்கள். ஆனால் பல பயனரிடையே யுனிகோடு என்பது வேண்டாத ஒன்று என்பது போலவும் சிக்கலைத் தோற்றுவிக்கும் ஒரு முறை என்பது போலவுமான எண்ணம் தோன்றியிருக்கிறது. காரணம் மற்ற குறியீடுகளைப் போலல்லாமல் உள்ளீடுகளை கையாள்வதில் நாமல்ல-கணினினி சற்று வேறுபடுவதுதான்.

1- மேற்கத்திய போர்வையில் இருக்கும் குறியீடுகளில் இப்போதிருக்கும் திஸ்கி, தாம், தாப் போன்றவை உள்ளீடு செய்வதில் சிரமம் இருப்பதில்லை. காரணம் எழுத்துக்களின் உருவத்தை மட்டும்தான் தமிழாக மாற்றுகிறோம் மற்றப்படி உள்ளிடு முறையில் மாற்றமில்லை. யுனிகோடில் புள்ளி உட்பட தனியாகச் சேமிக்கப்படுகிறது

2- உள்ளிடப்பட்டவைகளை வெளிக்கொணரும்போது நடக்கும் நிகழ்வு. சில நேரங்களில் இகர, உகர எழுத்துக்கள், புள்ளிகள் பிரிந்திருப்பது போலவும் கொ, கோ போன்றவை க��, க �� என்பதாகவும் காண்கிறோம். இவை கணினி எழுத்துக்களை வெளிப்படுத்தும்போது நாம் வாசிக்கத் தோதாக மாற்றப் படாமல் அப்படியே வெளிவந்துவிடுவது.

3- யுனிகோடை கையாள இயலாத நிரல்களில் உள்ளிடப்படும்போது வெறும் கொக்கிகளாகத் தெரிவது.

இவை எல்லாம் "குறை" என்பவைபோல் சித்தரிக்கப் படுவதால் பயனரிடையே குழப்பதை உருவாக்குவது மட்டுமல்லாமல் நமக்குத் தேவையில்லை என்பதாகவும் எண்ண வைக்கிறது. இன்று பழைய இயக்கு தளங்களில் வெட்டி ஒட்டுதல் ஒரு கூடுதலான பணியாக இருக்கலாம். ஆனால் புதிய இயக்கு தளங்களில் சிக்கல் இல்லை.

நம்மில் பலர் கணினியில் தமிழ் எழுதிப் பார்ப்பது மின்னஞ்சல் எழுதும்போதுதான். இப்போதிருக்கும் இலவச மின்னஞ்சல் வசதிகளில் யுனிகோடை உள்ளிட வழி இருந்தாலும் அவைகளை அனுப்பிப் பெறும்போது கடைபிடிக்க வேண்டிய சில வழிகள் [encoding:UTF-8] எரிச்சல் ஊட்டுபவையாகத் தோன்றும். எழுத்துக்களைத் தட்டினோமா, அனுப்பினோமா என்றில்லாமல் கூடுதலாக சிலவற்றையும் செய்ய நேரிடுகிறது. இதுவும் சிலர் முகம் சுளிக்கக் காரணம். மேலும் யா? � போன்ற மின் குழுமங்களுக்கு யுனிகோடு அஞ்சலை அனுப்பிப் பெறும்போது ஒரு வரி இரண்டு மூன்றாக உடைந்து காணப்படாலாம். இதற்குக் காரணம் யா? � அல்ல. நாம் ஏற்கெனவே யுனிகோடு பற்றிச் சொன்னதை நினைவு கூர்ந்தால் இது புரியும். தற்போது புழக்கத்திலிருக்கும் திஸ்கி போன்ற குறியீடுகளைக் கொண்டு 'அன்புள்ள' என்று எழுதினால் ஐந்து எழுத்துகள்தான். ஆனால் யுனிகோடில் எழுதினால் அது எட்டு எழுத்துக்களாக வரும். எப்படி? "ன்" என்பது 'ன' வும் புள்ளியும்

சேர்ந்தது. அதே போல் 'பு' என்பது 'ப' வும் 'உ' வும் சேர்ந்தது கவனிக்க: 'ப்+உ" அல்ல . 'ள்' உம் அங்கனமே இரண்டு இடத்தைப் பிடிக்கும். பொதுவாக மின்னஞ்சல் போன்ற படிவங்களில் வரிக்கு இத்துனை எழுத்து என்று வரையறுத்திருப்பதால் ஒரு வரியில் இருக்கும் சொற்களின் மொத்த எழுத்துக்கள் இங்கனமாகக் கூடிப் போனால் மடக்கி பல வரிகளில் எழுதப்படும்.

இதற்காகவும் யுனிகோடில் எழுதாமல் இருக்கலாமா? கூடாது என்பதுதான் என் கருத்து.

"தமிழ்" என்பது ஓர் அலாதியான சொல் என்பது நாம் அறிந்ததே. Google தேடு தளத்தில் தமிழ் என்று திஸ்கியில் எழுதி தேடிப்பாருங்கள். கிட்டத்தட்ட 2 மில்லியன் வலைத்தளங்களைக் காட்டும். என்ன, திகைக்கிறீர்களா? அவ்வளவு இணையத் தளங்களில் நம் தமிழ் வலம் வருகிறதா என்று வியக்கிறீர்களா? வலைத்தள பட்டியலை பார்த்தால் "தமிழ்" என சிலவற்றைப் படிக்கக் காண்பீர்கள். மற்றவற்றிலெல்லாம் தமிழ் எழுத்துக்கள் அலங்கோலமாக அங்குமிங்கும் சிதறிக் கிடக்கும். சில சீன, கொரிய எழுத்துக்களையும்கூட காண்பீர்கள். காரணம் எல்லோரும் அந்த 256 8 பிட் பொந்துகளில் பல்லாங்குழி ஆடியவையின் வெளிப்பாடுகள்தாம். தமிழ் எழுத்துரு கொண்டு பார்ப்பதால் அங்கங்கு தமிழ் எழுத்துக்கள் தெரிவதைக் காண்பீர்கள். இதையே ஒரு சீனாக்காரர் எல்லாவற்றையும் சீன எழுத்து வடிவில் பார்ப்பார்.

இப்போதிருக்கும் இந்த குறியீடுகளில் திஸ்கி, தாப், தாம் நீங்கள் அல்லது வேறு யாரோ என்றோ எழுதிய நல்லதொரு கட்டுரையை தேடிப் பிடிக்க எண்ணினால் என்னவாகும் என்று எண்ணிப் பாருங்கள். சில மடல் குழுக்களில் முன்பு எழுதிய மடல்களைத் தேடிப்பிடிக்க எவ்வளவு அல்லல் கொள்கிறார்கள் என்பது

நாமெல்லாம் அறிந்த செய்தி. 'ஆங்கிலத்தில் தலைப்பை இடுங்கள்' என்று அடிக்கடி அலறுவதும் நாம் அறியாததல்ல. யுனிகோடில் அந்த கதி வராது என்று நான் சொல்லத் தேவையில்லை. இதுவரை சொல்லப் பட்டவைகளிலிருந்தே அறிந்து கொண்டிருப்பீர்கள்.

இப்போது தமிழில் எழுதுவோரின் எண்ணிக்கை வெகு வேகமாக கூடியிருக்கிறது. நாளுக்கொரு வலைத்தளம் வந்து கொண்டிருக்கிறது. கவிதை, கட்டுரை, ஆன்மீகம், ஆராய்ச்சி, மொழியியல், அறிவியல், கணிதம் என்று ஏகப்பட்ட செய்திகள் தமிழில் வலைத்தளங்களில் எழுதப் படுகின்றன. இவையன்றி நூற்றுக்கணக்கான மென்பொருட்களும் பல்வேறு துறைகளில் வந்து கொண்டிருகின்றன.

இவையெல்லாம் ஒரே தரத்தில் யுனிகோடு இல்லையென்றால் விழலுக்கு இறைத்த நீராகத்தான் போகும். சிலருக்கு இப்போதென்ன அவசரம் எல்லாம் சரியானபின் மெல்ல மாறிக் கொள்ளலாமே என்ற எண்ணமும் இருக்கலாம். இப்போதே ஏகப்படவை குவிந்து கிடக்கின்றன. இனி எல்லாம் எப்போது சரியாகி எல்லாவற்றையும் மாற்றுவது? அதுவரை எல்லாம் யாருக்கும் பயனற்றுக் கிடக்க வேண்டுமா?

சிலர் சில நிறுவனங்களின் வளாகத்திற்குள் தங்களுக்குத் தோதாக தமிழ் பயன்படுத்துபவர்களை மாற்ற இயலுமா என்ற ஐயத்தையும் எழுப்புகின்றனர். மாற்றத் தேவையில்லை என்பதுதான் என் கருத்து. எடுத்துக் காட்டாக தொலைக் காட்சியில் எழுத்தைக் காட்ட யுனிகோடில் இருக்க வேண்டுமா என்றால் அது பைத்தியக் காரத்தனம். அது ஒரு சித்திர வடிவம் அவ்வளவுதான். ஆனால் எவரேனும் உலகலாவிய தொடர்பு என்று வைத்துக்கொண்டால், பிறருடன் தங்கள் கருத்துக்களை கணினி வழியாகப் பரிமாறிக்கொள்ள வேண்டும் என்ற நிலை ஏற்பட்டால் அவர்கள் பொது குறியீட்டிற்கு மாறுவதைத் தவிர வேறு வழில்லை.

சரி. நாம் விரும்புவதைப் போல் சரியான மாற்றங்களைச் செய்து அதை யுனிகோடு கன்சார்ட்டியமும் ஏற்றுகொண்டுவிட்டால் இப்போது மாற்றியவைகளை குப்பையில் போட வேண்டுமா என்ற எண்ணம் வரலாம். முதலில் அவ்வளவு அதிரடியான மாறுதல் வருமா என்பது ஐயமாகவே இருக்கிறது. அப்படியே வந்துவிட்டாலும் "நேற்றுவரை இருந்த யுனிகோடு அப்படி; இன்றிலிருந்து இப்படி" என்று கன்சார்ட்டியம் சொல்ல இயலாது. தற்போது புழக்கத்தில் இருக்கும் முறையையும் உள்ளடக்கி ஒத்துப்போகும் [compatibility] முறையாகத்தான் அது அமையும்.

புதிய முறை எப்போது வரும்? யாருக்கும் தெரியாது. ஆக, இன்று விட்டுவிட்டால் நாளை அது சுமைதான். தமிழ் யுனிகோடை செம்மைப் படுத்த இராம.கி. ஐயா அவர்கள் எழுதும் தொடர் படிக்க வேண்டியவை. அதற்கும் மேலாக அவர் நமக்கு அளிக்கும் தமிழ்ச் சொற்கள் பெரும் புதையல். அவை வீணே இந்த 8 பிட்டு பல்லாங்குழியில் அடங்கி கரைந்து போக விடலாமா?

அவர் தரும் எல்லாவற்றையும் யுனிகோடில் சேமித்து வைக்கின்றேன்.

நன்றி:

உமர், இ-சங்கமம்